എന്താണ് ധർമം?

ശ്രദ്ധയും ഭക്തിയും മനഃശുദ്ധിയും ഒരു വ്യക്തിയിൽ ഒത്തുചേരുമ്പോൾ, തന്നെ നിലനിർത്തുന്ന ഈശ്വരീയ ശക്തിയെ തിരിച്ചറിയുവാൻ ആ വ്യക്തി പ്രാപ്തനാകുന്നു. മനസ്സിന്റെ എല്ലാ ചലനങ്ങളും അടങ്ങുമ്പോളാണ് മനസ്സിന്റെയും പിന്നിലുള്ള അയ്യപ്പനെന്ന ബോധശക്തിയെ തിരിച്ചറിയുവാൻ ഭക്തന് സാധിക്കുന്നത്. ഇന്ദ്രിയങ്ങൾക്കും മനസ്സിനും ഏകാഗ്രതയും ശക്തിയും നേടുവാൻ ഉതകുന്ന ചര്യകളാണ് അയ്യപ്പ വ്രതവും ശബരിമല തീർത്ഥാടനവും ലക്ഷ്യമാക്കുന്നത്. തമോഗുണത്തിൽ നിന്ന് സത്വഗുണത്തിലേക്കു നമ്മെ ഉയർത്തി ജീവിതം പ്രകാശപൂർണ്ണമാക്കി തീർക്കുവാൻ അയ്യപ്പദർശനം നമ്മെ പരിശീലിപ്പിക്കുന്നു.
ഏതൊരു പ്രവൃത്തിയാണോ അഭ്യുദയം അഥവാ ശ്രേയസ്സുണ്ടാക്കുന്നത്‌ അതാണ് ധർമം. അസൂയയും മത്സരബുദ്ധിയും സ്വാർത്ഥതാത്പര്യങ്ങളുമില്ലാതെ സകല ജീവികളുടെയും ഉയർച്ചയും ഉന്നമനവും (ഹിതം) ലക്ഷ്യമാക്കുന്ന പ്രവൃത്തികളാണ് ധർമം.
അപ്പോൾ നല്ല പ്രവൃത്തികളാണ് ധർമം എന്ന് പറയാം.നല്ല പ്രവൃത്തികൾ ഉണ്ടാകണമെങ്കിൽ നല്ല ചിന്തകൾ കൂടിയേ തീരു. ബുദ്ധിയിൽ സത്യം ഉറയ്ക്കുമ്പോൾ ചിന്തകളിൽ നന്മ ഉണ്ടാകുന്നു.സത്യവും ധർമവും മുറുകെ പിടിക്കുന്ന ഒരാൾക്ക് മറ്റുള്ളവരെ ബഹുമാനിക്കുവാനും ആദരിക്കുവാനും സാധിക്കുന്നു. അങ്ങനെയുള്ള ആ ധർമത്തെ രക്ഷിക്കുകയും ആ പാതയിലൂടെ സഞ്ചരിക്കുന്ന ഭക്തരെ അനുഗ്രഹിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന ധർമമൂർത്തിയാണ് ധർമ്മശാസ്താവ്.
അയ്യപ്പ ഭാഗവതം പ്രഥമകാണ്ഡത്തിൽ ഇങ്ങനെ പറയുന്നു.

സത്യവും സ്ഥിരോത്സാഹവും ഈശ്വരനെ മുൻനിർത്തി ആ പാദാരവിന്ദങ്ങളിൽ ഉള്ള അർച്ചനയായി ഏതു കർമ്മവും ചെയ്യുവാനുള്ള സമർപ്പണബുദ്ധിയും മറ്റുള്ളവരെ ഈശ്വരതുല്യം കാണുവാനും ബഹുമാനിക്കുവാനും ഉള്ള മാനസികവികാസവും സേവന മനോഭാവവും സർവ്വോപരി അയ്യപ്പ സ്വാമിയിൽ ഉള്ള അചഞ്ചലമായ ഭക്തിയും സമർപ്പണവും ധർമത്തിന്റെ ആറു പാദങ്ങളായി അയ്യപ്പ ഭാഗവതം നമ്മുക്ക് കാട്ടി തരുന്നു. ഈ രീതിയിൽ ധർമ്മാനുഷ്ടാനങ്ങൾ ചെയ്ത് മനഃശുദ്ധി നേടുന്ന ഭക്തന് “തത്വമസി” തത്വം ഭഗവാൻ ഉപദേശിക്കുന്നു.